ตอนที่ 9 ศึกรอบที่หนึ่ง (ตอนต้น)

ตอนที่ 9 ศึกรอบที่หนึ่ง (ตอนต้น)

ในที่สุดวันใหม่ก็มาถึง และวันนี้นี่แหละเป็นวันแห่งศึกชิงจ้าวยุทธภพ (เอ่อ...เขียนผิดเรื่องหรือเปล่าเนี่ย)

เออหนะ...กำลังบิ้วอารมณ์ท่านผู้อ่านอยู่เลย อย่าเพิ่งขัดได้ป่ะ เอาเป็นว่าเราไปดูความพร้อมของแต่ละคนกันดีกว่า

เริ่มจาก...ใครดีน้า...พวก King ก่อนและกันงั้น

ฟึบๆ...ฝ่ายคอร์วิแด กำลังแต่งองค์ทรงเครื่อง มองไปที่กระจก เสื้อผ้ารัดกุม และดูคล่องตัว ผมก็จัดทรงซะเนี้ยบ ไม่ทราบว่า
จะไปต่อสู้หรือจะไปหล่อค่ะคุณชาย

ฝ่าย King คนที่สอง เฮเรียส กำลังแหย่อาร์ดิส ผู้เป็น Prince ระหว่างเดินอยู่ที่ระเบียงที่เชื่อมไปยั่งพลิกเมฆา ท่าทางไม่ทุกข์ไม่ร้อน
ไม่ตื่นเต้นใดๆ ผิดกับคนบางคน

คนๆ นั้นก็คือ เซอเพน ที่ดูจะตื่นเต้นเอาเสียเหลือเกิน เดินวนเวียนอยู่ชั้น 1 ใกล้ๆ เสากระจ่างฟ้า เดินไปเดินมาไม่หยุด
เหมือนรอคอยอะไรบางอย่าง

"กว่าจะลงมากันได้ ช้าจังเลย ข้ารอจนเมื่อยแล้วนะ เดี๋ยวก็สายกันพอดีหรอก"

เซอเพนโวยทันที เมื่อมองไปยั่ง พลิกเมฆาที่ลงมาถึงพื้นชั้น 1 แล้วพบกับสิ่งที่รอคอยอยู่

"เจ้าจำเวลาผิดหรือเปล่า เซอเพน" เฮเรียสกล่าวออกมาหน้าตาเฉยมาก ก็เขาไม่ได้ทำอะไรผิดนี่

ในเมื่อเวลานัดหมายนั้นยังมาไม่ถึงสักหน่อย เหลือเวลาอีกตั้งชั่วโมงกว่า ที่เขา และอาร์ดิสลงมานี่ก็เรียกได้ว่า เผื่อเวลา
ไว้มากแล้วด้วยซ้ำไป

"เหอะน่า...รีบไปกันเหอะ นะ นะ >w<" เซอเพนเร่งเร้าทั้งสอง

"การฝึกไปได้ด้วยดีสินะ ถึงอยากจะอวดฝีมือขนาดนั้นหนะ" อาร์ดิสกล่าว เมื่อเห็นทีท่าของระริกระรี้ของเซอเพน

"ระดับไหนแล้ว ว่าแต่พวกเจ้าเถอะเป็นไงบ้าง..." เซอเพนถามกลับ

"พอถูๆ ไถๆ หนะ" อาร์ดิสกล่าวตอบ พลางมองไปทางเฮเรียส

"อืม...ข้าก็พอไปวัดไปวาได้" เฮเรียสตอบทำนองเดียวกับอาร์ดิส

อะ...อะไรกันไอ้คำพูดที่ดูไม่เอาจริงเอาจังแบบนั้น แล้วเขาที่จริงจังสุดๆ เรียกได้ว่างัดกลเม็ดต่างๆ นาๆ มาฝึกมาฝนอยู่คนเดียวนี่
ศึกระหว่างหอแบบนี้จะรอดไหมเนี่ย.....เซอเพนกุมขมับพลางคิดวิตกจริตไปร้อยแปดพันเก้า ศึกครั้งนี้จะออกมาเช่นไรกันเนี่ยงานนี้

ณ หอประชุม

"ดีจ้า...อาร์เทมิส มาแต่เช้าเลยนะจ้า..."

พอพวกอาร์ดิสมาถึง ก็ต้องประสบพบเจอกับฟรานซิส และพวกรุ่นพี่เมจขั้นรองที่มารวมพลกับ เมจขั้นรองหออื่น เพื่อตระเตรียม
อุปกรณ์ภายในหอประชุมให้พร้อมใช้งาน

"อะไรกัน....ได้เวลาแล้วเหรอ" ดาเนอีถามอย่างตกใจ เพราะอะไรต่อมิอะไรก็ยังไม่เสร็จสักอย่าง

"ยังนะ....ยังไม่ถึงเวลา เหลืออีกตั้งชั่วโมงนึง" อัลกอลกล่าว ทำให้ดาเนอีถอนหายใจอย่างรู้สึกโล่ง

"ขอโทษด้วยนะครับ ที่มาเร็วเนี่ยก็เพราะมีพวกตื่นศึก อยากจะมาฟังการจับคู่ศึกระหว่างหอ แทบจะอดรนทนไม่ไหว จะเป็นจะตาย
อยู่ที่ชั้น 1 ของหอไดอาน่าให้ได้ เพราะกลัวจะมาสายหนะครับ ไหนๆ ก็ไหนๆ แล้ว เห็นพวกพี่ๆ กำลังยุ่งกันอยู่ พวกผมก็ไม่รู้จะทำอะไร
มีอะไรที่พวกผมช่วยได้หรือเปล่าครับ" อาร์ดิสกล่าว

"ขยัน และมีน้ำใจดีจังเลยนะ รุ่นน้องหอไดอาน่าเนี่ย" รุ่นพี่หออื่นต่างเอ่ยชม ก็มันน่าอยู่หรอก รุ่นน้องหออื่นๆ ไม่โผล่หัวมาสักคน
ไม่รู้ไปทำบ้าทำบออะไรกันอยู่ ไม่คิดจะช่วยรุ่นพี่บ้างหรือไง

ทำเอาพวกรุ่นพี่หอไดอาน่าพากันยืดอกอย่างภาคภูมิ พรางคิดพร้อมกันว่า น้องฉัน...น้องฉันเองแหละ

"จะดีเร้อ...พวกตัวจิ๋วแห่งหอไดอาน่า ที่มาเร็วแบบนี้ ไม่ใช่ว่ากลายเป็นตื่นเต้นจัด แล้วก็หมดเรี่ยวแรง และสุดท้ายก็ท่าดีทีเหลวเวลา
ลงสนามหนะ อ้อ...พวกหออื่นก็ด้วยนะ ไม่โผล่มาสักกะตัว"

เสียงเหยียดหยัน ที่บ่งบอกได้ด้วยคำพูด น้ำเสีย และสีหน้าของผู้พูด ทำให้ทุกคนหันไปมองเป็นตาเดียวกัน แน่นอนว่าหอไดอาน่า
ทุกคนที่อยู่ที่นั่น แทบอยากจะเข้าไปเอาพระบาทฟาดพระโอษฐ์

แต่ยังไม่ทันที่พวกรุ่นพี่จะโต้แย้งใดๆ โดยเฉพาะดาเนอีที่กำลังจะอ้าปากกะเถียงเต็มที่ กลับโดนรุ่นน้องชิงตัดหน้าพูดเสียก่อน

"ผมว่ามันคงไม่เป็นเช่นนั้นหรอกครับ พวกเราฟิตกันเต็มที่ ไม่มีคำว่าหมดแรง เห็นทีหอของรุ่นพี่จะต้องเจอศึกหนักอยู่สักหน่อยนะครับ"

เซอเพนดูจะกล่าวอย่างพอไว้หน้าความเป็นรุ่นพี่ไปสักหน่อยนะ น่าจะจัดหนักๆ

"เซอเพน เจ้าพูดเช่นนั้นก็ไม่ถูกนะ" เฮเรียสกล่าวเหมือนจะเตือน แต่จริงๆ แล้วไม่ใช่หรอก

"ใช่ เจ้าพูดไม่ถูกเซอเพน เจ้าจะพูดอะไรก็พูดไปตามที่ใจเจ้าคิดสิว่า...รุ่นน้องหอพี่เขามาช้ากว่าหอเราเพราะ มัวแต่ขี้ขลาดตาขาว
กลัวกันหางจุกตูด ตอนนี้ก็คงกำลังสั่นงันงก กลัวการต่อสู้กับเมจขั้นต้นอย่างพวกเรา และหออื่นๆ"

อาร์ดิสกล่าวต่อคำพูดที่คิดเห็นเช่นเดียวกับเฮเรียส และมันเป็นคำพูดที่แสนจะถูกอกถูกใจเฮเรียส เซอเพน และรุ่นพี่หอไดอาน่า
ไม่เว้นแม้แต่หออื่นๆ ที่ดูจะเห็นด้วยไม่ต่างกัน คำพูดหนุ่มหน้าหวานช่างบาดลึกดีแท้

"จะ....เจ้า พวกเจ้า หึ่ย! ฝากไว้ก่อนเหอะพวกหมาหมู่"

ฝ่ายเหยียดหยัน โดนศอกกลับเสียเอง แถมยังมีการฝากความแค้นทิ้งไว้ก่อนจะถกตูดหนีไปอีก

"เหอะ เหอะ สม เจ้าพวกหอโครนัส ทำเป็นมาปากดีแถวนี้ คิดว่าพวกเราหออื่นๆ ไม่สู้หรือไง" ประธานหอเอเรสกล่าว

"จุ๊ๆ แต่เราก็ไม่ควรประมาทหอโครนัสนะ นี่ขนาดแค่มือขวาของประธานหอยังขนาดนี้" ประธานหออโพรไดร์ทกล่าว

"ใช่ ไม่ควรประมาทคู่ต่อสู้ที่เรายังยั่งไม่ถึง เมื่อปีที่แล้วผู้ที่เป็นประธานหอโครนัสไม่ได้ลงแข่งศึกระหว่างหอด้วยซ้ำไป ข้ายังคิดอยู่เลยว่า
เพราะอะไรกัน" ประธานหอเซอุสกล่าว

"หรือว่ามันแกล้งป่วยการเมือง" ประธานหอเฮอเมสกล่าวบ้าง

"ไม่ใช่หรอก....แต่เป็นเพราะถูกละเว้นไม่ต้องลงแข่งเป็นกรณีพิเศษหนะ" ประธานหอไกอาที่กำลังเดินมาร่วมวงสนทนาด้วย ได้ยินดังนั้น
จึงตอบไขข้อข้องใจ

"ละเว้นกรณีพิเศษ...." ทุกคนต่างพูดเป็นเสียงเดียวกัน ยกเว้นพวกอาร์ดิสที่ยืนนิ่งๆ ฟังรุ่นพี่เม้ากัน

"ใช่ ข้าก็รู้มาเช่นนั้นเหมือนกัน เจ้าก็รู้ด้วยอย่างนั้นเหรอ" อัลกอล ประธานหอไดอาน่าก็รู้อะไร อะไรกับเขาเหมือนกัน

"ข้ารู้แค่เท่านั้นแหละ แล้วเจ้ารู้อะไรมาบ้างหละอัลกอล" ประธานหอไกอาถามกลับหวังรู้อะไรเพิ่มเติมจากผู้รู้เรื่องนี้อีกคน

"อา...ข้าก็ไม่รู้อะไรมากมายหรอก รู้แค่ว่าประธานหอโครนัส ถูกสั่งห้ามมิให้ลงแข่ง ผู้ที่ออกคำสั่งคือท่านมหาเวทย์เซอุส ที่สำคัญแม้แต่
ท่านแมจิกทั้งหลายก็ลงมติเห็นชอบด้วย แม้แต่ท่านแมจิกที่ได้รับมอบหมายเป็นผู้ดูแลประจำหอโครนัสก็เห็นด้วยอย่างไม่มีข้อโต้แย้งใดๆ
ซ้ำท่านแมจิกผู้ดูแลประจำหอยังเป็นผู้ออกปากแก่ท่านมหาเวทย์เซอุสเสียเองอีกด้วย"

อัลกอลกล่าวเช่นนี้ ทำเอาสีหน้าของแต่ละคนยิ่งคิ้วชนกันเข้าไปอีก เพราะความสงสัยใคร่รู้ ทำไม...ทำไมเป็นเช่นนั้น มันเป็นเพราะอะไร
กันแน่ ประธานหอโครนัสเนี่ย มันมีอะไรที่ทำให้ถึงกับต้องถูกสั่งละเว้นกรณีพิเศษ อยากรู้เสียจริงๆ

"เห้อ...เรื่องนั้นข้าไม่สนหรอก แต่ที่ข้าสนหนะเจ้าตะหาก ไม่นึกว่าคนหน้าหวานอย่างเจ้าจะพูดจาได้แทงใจดำ ถูกใจข้าเสียจริงๆ อาร์เทมิส"

ฟรานซิสยิ้มร่า ให้กับอาร์ดิส พร้อมกับยกแขนหวังจะกอดคออาร์ดิส ต่อหน้าประชาชี

"หนะ...พอเลย กล่าวชมพอ มือไม่ต้องย่ะ" ดาเนอีกล่าวขณะที่หยิกแขนของฟรานซิส

"โอ้ย! โอ้ย....ข้าเจ็บนะ อะไรของเจ้าเนี่ย" ฟรานซิสโวย เมื่อดึงแขนกลับมาพร้อมรอยช้ำจากการถูกหยิก

"อาร์เทมิส เขาน่ารักก็จริง แต่เขาเป็นผู้ชายย่ะ และที่สำคัญเขาก็ไม่ได้ชอบเพศเดียวกัน คราวนั้นเขาก็บอก เจ้าไม่ได้ยินหรือไงกันหา"

ดาเนอีพูดทำทีว่าปกป้องอาร์ดิสจากเงื้อมมือหมาป่าผู้หิวโหย

"ชิ...เป็นผู้หญิงหน่อยไม่ได้เชียว ข้าจะ..."

"ข้าจะอะไรมิทราบย่ะ หนอย ถึงอาร์ดิสเป็นหญิง ข้าก็ไม่ยอมให้แมลงเน่าๆ อย่างเจ้าตอมหรอกย่ะ ดอกไม้งามก็ควรค่าแก่การถนุถนอม
ขืนอยู่กับเจ้ามีหวังเหียวแห้งตาย ถ้าเป็น....เฮริออส...ก็ว่าไปอย่าง จริงไหมอาร์เทมิส"

ดาเนอีพูดพรางมองไปทางอาร์ดิส และเฮเรียส ทำเอาสองคนหันมองหน้ากัน

"ขะ...ข้า แต่ข้าเป็นผู้ชายนะครับ" อาร์ดิสกล่าวออกมา แต่ก็ยังไม่เผยหน้าแดงๆ ให้เห็น

แต่กลับกลายเป็นว่า เฮเรียสสิดันหน้าแดงซะงั้น ทำเอาคนที่เห็นพากันงง สองคนนี้ชักยังไงยังไงซะและ

"อะ...เอ่อ" เซอเพนทำท่าจะพูดอะไรสักอย่าง แต่ไม่ยักกะมีใครสนใจ ใช่สิเขามันตัวสำรอง T^T

แต่ก็ยังไม่วาย เซอเพนพยายามจะพูดให้ได้

"เอ่อ....อาร์ดิส.....เอ่อ....เฮเรียส.....อ่า....รุ่นพี่ครับ รุ่นพี่คร๊าบ!......ฟังผมหน่อย"

เซอเพนชักหมดความอดทน เลยแพดเสียงซะดังที่ประชุม

"มะ...มีอะไรเหรอ เซอเพน ใช่ไหม" อัลกอลเหมือนจะเห็นเป็นคนแรกกับท่าทีของเซอเพน แต่ไม่รู้ว่าเขาจะพูดอะไร

"คืองี้ครับ ผมแค่อยากจะบอกว่า พวกพี่คุยอะไรกันผมไม่ค่อยรู้เรื่องหรอก แต่ว่า เวลาหนะครับ เวลา"

ทุกคนงงกับคำพูดของเซอเพนชั่วขณะ แต่เมื่อพอจะประติดประต่อได้ว่าก่อนหน้านี้พวกเขามาที่นี่เพื่อจะทำอะไร ก็พาลนึกถึงเวลา

"เวลาเหรอ ตอนนี้ก็.......หะ.....แย่แล้ว.....จะถึงเวลานัดหมายแล้วอีกแค่ ยี่สิบนาที" รองประธานหอเอเรสกล่าว

"ตายโหง...หอประชุมหละ เวทีหละ อะไรเสร็จบ้างไม่เสร็จบ้างเนี่ยหา...." รองประธานหอเซอุสกล่าว

"ซวยแล้ว......ซวยแล้ว" รองประธานแทบอยากจะกรีดร้องออกมาเป็นเสียงเดียวกัน

มัวแต่ฟังพวกประธานแต่ละหอเม้ากันเพลิดเพลิน ดูสิไอ้นั่นก็ยังไม่เสร็จ ไอ้นี่ก็ยังไม่เรียบร้อย ไอ้โน่นก็ยังไม่ได้จัดเตรียม

อ๊าก....ปลานางพยาบาล ตายเพราะเม้า แล้วม้างเนี่ย....

ทุกคนต่างรีบช่วยกันชุลมุน แยกย้ายกันรีบทำหน้าที่ของแต่ละคนที่ตกลงกันเรียบร้อยแล้ว ให้เสร็จก่อนจะถึงเวลานัดที่จะมาถึงอยู่รอมร่อ

---------------------------จบตอนที่ 9 ตอนต้น---------------------------
ติดตามกันต่อได้ในตอนที่ 9 ตอนกลางจ๊ะ
ลงช้าหน่อยน้า งานมานเยอะ ยุ่งวุ่นวายไปหมด แต่จะหมั่นเพียรแต่งต่อ
และจะพยายามหาเวลาว่างมาลงให้จงได้นะเจ้าค่ะ
---------------------------จากใจผู้เขียน---------------------------

	ผู้เขียน	หัวข้อ: ตอนที่ 9 ศึกรอบที่หนึ่ง (ตอนต้น) (อ่าน 6909 ครั้ง)
0 สมาชิก และ 1 บุคคลทั่วไป กำลังดูหัวข้อนี้