ดีใจที่ได้พบคนที่รอ
ไม่อยากขออะไรมากกว่านี้
ขอเหอะนะอย่าจากฉันไปอีกที
ใจดวงนี้ไม่อาจรับได้ทัน
ได้พบเธอฉันมีกำลังใจ
รักสดใสเริ่มมาเต็มใจฉัน
รอคอยนี้นานนับวัน
คงไม่ได้ฝันไปใช่ไหม
ท้อหลายครั้งใจหดหู่
ก็ไม่รู้ว่าเธออยู่ที่ไหน
คอยเธออยู่ตลอดไป
แม้อยู่ไกลแค่ไหนก็จะตาม
หวังไว้ว่าเพียงสักวัน
ตัวเธอนั้นคงจะถาม
เหตุใดใช้กลอนมาประนาม
ไม่ได้วู่วามแต่ตั้งใจ
รักมากเลยยาวมาก
ฉันตอบยากไปใช่ไหม
กลอนของฉันให้เธอคนเดียวไง
ดูเอาไว้กลอนทั้งหมดคือของเธอ
