ฉันไม่มีเหตุผลหรอก
ทุกสิ่งที่บอกกับเธอ
มันไม่ได้เป็นคำเพ้อเจ้อ
ทุกๆ คำนั้นเอ่อล้นจากใจ
ฉันไม่มีเหตุผลหรอก
ทุกการแสดงออกที่เผยไป
มันคงเรียกว่าความห่วงใย
ที่มอบให้อยู่ทุกครา
ฉันไม่มีเหตุผลหรอก
ไม่เคยคิดหลอกลวงตา
มีเพียงคำที่พูดออกมา
ว่าห่วงหาเกินกว่าใคร
ฉันไม่มีเหตุผลหรอก
ในสายตาฉันเธอไม่เคยอยู่ไกล
เฝ้ามองเพียงเธอต่อให้นานเท่าไหร่
ต่อให้ใครดีแค่ไหนไม่ชายตา
ฉันไม่มีเหตุผลหรอก
ที่แสดงออกว่าคิดถึงเหลือคณา
ซ้ำยังเพิ่มจนเกินกว่า
บังคับสมองให้สั่งว่าอย่าเฝ้าฝัน
ฉันไม่มีเหตุผลหรอก
ที่คอยบอกว่าเธอยังมีฉัน
ก็ทำเหมือนเดิมทุกวี่วัน
แต่ทำไมหัวใจมันหวั่นและเต้นแรง
ฉันไม่มีเหตุผลหรอก
ทุกการกระทำของฉันไม่ได้แสร้ง
ได้โปรดเชื่อใจอย่าหวั่นระแวง
ฉันไม่ได้แกล้งแต่อย่างใด
ฉันไม่มีเหตุผลหรอก
มีบางสิ่งที่รู้สึกลึกๆ ข้างใน
ฉันเองก็ไม่รู้ว่าคืออะไร
แต่มันช่างหวั่นไหวในบางครา
ฉันไม่มีเหตุผลหรอก
กับความรู้สึกที่เขียนออกมา
ในตอนนี้ดูเหมือนว่า
ยากเกินกว่าจะอธิบาย
ฉันไม่มีเหตุผลหรอก
กับความรู้สึกที่มีอยู่มากมาย
เหมือนหัวใจฉันไม่สบาย
คล้ายๆ มันจะเป็นไข้เมื่อใกล้เธอ
ฉันไม่มีเหตุผลหรอก
ตอนนี้อยากบอกคำที่พร่ำเพ้อ
คงจะหลีกไม่พ้นคำว่า...รักเธอ
ส่วนเหตุผลหนะเหรอ...ฉันไม่มี
-:-~-:-~-:-~-:-
