ฉันโทรหาก็เพราะว่าฉันคิดถึง
เฝ้ารำพึงรอเธอมารับสาย
ไม่ยอมรับทิ้งฉันไว้เดียวดาย
และสุดท้ายเธอก็ไม่โทรมา
เหตุอันใดไยจึงไม่ยอมรับ
แล้วไม่จับไม่คิดจะโทรหา
คนหนึ่งคนรอคอยพร้อมน้ำตา
คิดไปว่าเธอนั้นอยู่อีกคน
พอจะตอบฉันมาได้ไหม
เหตุอันใดไยจึงไม่ยอมสน
ตอบมาเลยไม่ต้องลุกลน
ธุระมากล้นก็ว่าไป
อย่าได้เป็นไปอย่างที่ฉันคิด
บอกสักนิดจะได้ไหม
คนนี้จะไม่ต้องกังวลไป
บอกได้ไหมจากใจเธอ