ตอนที่ 5 งานเลี้ยงต้อนรับเมจใหม่ (ตอนท้าũ

ตอนที่ 5 งานเลี้ยงต้อนรับเมจใหม่ (ตอนท้าย)

ทั้งสองต่างพากันไปซื้อข้าวของกันให้เพียบ แต่ละคนแบกกันเต็มไม้เต็มมือ โดยเฉพาะอาร์ดิสที่ดูเหมือนจะมองทางไม่เห็น
เพราะเจ้ากล่องเสื้อผ้าเอย กล่องรองเท้าเอย กล่องหมวกเอย จิปปาถะเสียจนวางเป็นชั้นๆ สูงเสียจนเลยหัว

"ข้าว่าเรากลับกันเลยเหอะ ขาของข้ามันจะลงไปลากกับพื้นอยู่แล้ว..." เฮเรียสกล่าวอย่างแสดงความล้าออกมาอย่างสุดๆ

ไม่ต่างอะไรกันเลยกับอาร์ดิส ที่เดินโซเซ อย่างกับคนเมางั้นแหละ กล่องที่เรียงๆ กันอยู่นั้นก็โงนเงนไปมา จะหล่นมีหล่นแหล่

โครม! "....เหวอ......จะหล่นแล้ว หล่นแล้ว หล่นหมดแล้ว" อาร์ดิสถึงกับร้องออกมา ทันทีที่เกิดการปะทะกับอะไรบางอย่าง

"หะ...หึ่ม....เจ้า หัดเดินระ....." เสียงๆ หนึ่งดังขึ้นทร่ามกลางข้าวของที่กระจัดกระจาย แต่จู่ๆ เสียงนั้นก็กลับชะงักไป

"อะ...ข้าขอโทษนะ เดี๋ยวข้าช่วยเก็บให้นะ" เสียงของคนๆ นั้น ตอนแรกท่าทางเหมือนจะต่อว่า แต่กลับกลายเป็นกล่าวคำขอโทษ
พร้อมกับการช่วยเก็บของ

เมื่อเก็บของเสร็จ คนๆ นั้นก็หันหน้ามาทางอาร์ดิสแล้วเอ่ยปากออกมา

"เอ่อ...ถือเป็นการขอโทษเจ้า ข้าจะถือของพวกนี้ไปส่งให้ถึงที่หมายก็แล้วกันนะ" คนแปลกหน้าผู้ที่เดินมาชนกับอาร์ดิสกล่าว

"หะ...หา ขะ ขอบคุณมาก แต่ว่าไม่ต้องหรอก เพราะว่าเรื่องนี้ข้าก็มีส่วนผิดที่เดินไม่ระวัง เพราะการถือเจ้าของพวกนี้ทำให้ข้า
มองไม่เห็นทางข้างหน้า ก็เลย...." ยังไม่ทันที่อาร์ดิสจะพูดจบ

"มะ...ไม่ได้หรอก ข้าผิดเอง ข้าไม่ได้ถือของเยอะแยะ แล้วก็หนักแบบเจ้า คนที่ควรจะต้องหลีกทางให้ต้องเป็นข้า แต่ข้าดัน
เผลอไปมองทางอื่นเอง ให้ข้าช่วยเจ้าถือไปนะ อีกอย่างของพวกนี้ก็มากมาย ซ้ำยังหนักอีก ผู้หญิงอย่างเจ้าถือคนเดียวทั้งหมดไม่ไหวหรอก
ให้ข้าช่วยดีกว่า" คนแปลกหน้าร่ายเหตุผลยาวยืด

"อะ...เอ๋...." อาร์ดิสชักเอ๋อ กับคำพูดของคนแปลกหน้าคนนี้ ก็เธออยู่ในรูปลักษณ์ของผู้ชายนี่ แล้วเขารู้ได้ไงว่าจริงๆ แล้วเธอเป็น
ผู้หญิง หรือว่าความลับจะแตกเสียแล้ว แย่แล้ว ทำไงดี....จะทำยังไงดี

ขณะที่อาร์ดิสกำลังวิตกว่าความลับของเธอแตกเสียแล้ว...จะทำเช่นไรดี แต่ในทางตรงกันข้าม เฮเรียสกลับหัวเราะออกมาเสียงดั่งลั่น

"ฮ่ะ ฮ่ะ ฮ่ะ.......มะ เมื่อกี้เจ้าว่ายังไงนะ ผู้หญิงอย่างอาร์ดิสถือคนเดียวทั้งหมดไม่ไหวอย่างนั้นหรือ ฮ่ะ ฮ่ะ ฮ่ะ หรือว่าข้าฟังผิดไปกันเนี่ย
แบบนี้ข้าก็แย่น่ะสิ... 'ข้ากลั้นหัวเราะไม่ไหวแล้ว' โอ้ย.....ฮ่ะ ฮ่ะ ฮ่ะ"

เฮเรียสหลุดหัวเราะอย่างไม่เคยหัวเราะแบบนี้มาก่อน ปกติจะต้องวางมาดสำรวมกิริยา แต่นี่มันเกินกำลังจริงๆ

"มันมีอะไรน่าขันนักหรือ กับการที่ข้าจะอาสาช่วยผู้หญิงถือของ....."

คนแปลกหน้าชักยัวะกับการหัวเราะเยาะตนเสียอย่างกับว่า ตนทำอะไรที่น่าขันนักแหละ แล้วพรางมองไปที่ตัวอาร์ดิส

แต่แล้วเขาก็พบว่า อาร์ดิสใส่กางเกงเหมือนกางเกงผู้ชาย แต่ที่ทำให้เขาชุกคิดยิ่งกว่าอะไรก็คือ....ไม่....ไม่มี.....ไม่มีหน้าอก...
ผู้หญิงอะไรทำไมไม่มีหน้าอก.....ระ...หรือว่า.....

"จะ...เจ้าไม่ใช่ผู้หญิงหรอกเหรอ" คนแปลกหน้าทำหน้าเหวอๆ อย่างค่อนข้างจะตระหนก ไม่สิ ตระหนกอย่างหนักเลยมากกว่า

"ขะ...ข้า ข้าก็เป็นผู้ชายหนะสิ อย่าบอกนะว่าเจ้าเห็นข้าเป็นผู้หญิงหนะ" อาร์ดิสโล่งใจขึ้นมาทันที นึกว่าจะความแตกเสียแล้ว ที่แท้ก็แค่
มันเกิดเข้าใจผิด เอ๋...แล้วทำไมมันเข้าใจผิดหละ

"ฮ่ะ ฮ่ะ ฮ่ะ....อาร์ดิส เพราะเจ้า เจ้ามันหน้าหวานเกินไป ฮ่ะ ฮ่ะ ฮ่ะ โอ้ย ข้าจะหัวเราะท้องแข็งตายอยู่แล้ว" เฮเรียสยังไม่เลิกหัวเราะ

ฝ่ายคนแปลกหน้า ได้แต่ยืนเอ๋อ เพราะหน้าของอาร์ดิส ทำให้เขานึกว่าอาร์ดิสเป็นผู้หญิง (แต่จริงๆ ก็เป็นนี่หว่า)

"จะ....เจ้า พวกเจ้าทำให้ข้าต้องอับอายต่อหน้า ชาวบ้าน ฝากไว้ก่อนเหอะ ข้าจะต้องเอาคืนแน่ หึ พวกเจ้าคงจะเป็นเมจขั้นต้นเหมือนกัน
สินะ หึ แล้วเราจะได้เจอกันอีกแน่...หึ่ย" พูดเสร็จแล้วก็วิ่งจากไป ท่าทางเจ็บใจน่าดู

คนแปลกหน้าที่แท้ก็เป็นพวกเมจขั้นต้นเหมือนกัน แต่ไม่รู้ว่าเป็นพวกหอไหน ที่แน่ๆ ไม่ใช่หอไดอาน่าอย่างแน่นอน เพราะไม่คุ้นหน้า
เลยสักนิด

"เผลอไปสร้างศัตรูจนได้สินะ เพราะเจ้าหนะแหละอาร์ดิส หน้าเจ้ามันเหมือนผู้หญิงจนเกินไป ข้าบอกแล้ว" เฮเรียสหันมาแควะอาร์ดิส
ซะงั้น

"อะ...อะไรกันหละ หน้าข้าก็เป็นแบบนี้มาตั้งนานแล้ว และที่เขาแค้นเราก็ไม่ใช่เพราะหน้าของข้า แต่เพราะเจ้าตะหาก ดันไปหัวเราะ
เสียขนาดนั้น เกิดมาไม่เคยหัวเราะเหรอยังไงเจ้าหนะ" อาร์ดิสกล่าวโทษคนที่น่าจะผิดมากกว่าตน

"....อืม...ข้าไม่เคยหัวเราะได้ขนาดนี้มาก่อน ฮะ...ฮ่ะ ฮ่ะ นึกแล้วก็ยังขำไม่หาย ผู้หญิงอย่างเจ้าถือไม่ไหว ฮ่ะ ฮ่ะ ฮ่ะ" เฮเรียสมี
ขำต่อจากเมื่อกี้

ส่วนอาร์ดิสได้แต่คิดภายในใจ ' ดู...ยังมีหน้ามาขำต่ออีก มันน่านักเจ้ากอลิล่านี่ สร้างศัตรูให้ตัวเองแล้วยังพลอยซวยมาถึงข้าอีกด้วย '

ณ ห้องพัก DM77 ในระหว่างที่เฮเรียสกำลังนั่งคอยใครบางคนอย่างขุ่นๆ

"เสร็จหรือยังเนี่ย....อาร์ดิส เจ้าจะทำให้เราไปสายนะรู้ไหม" เสียงเฮเรียสตะโกนมาจากห้องนอน ในระหว่างที่อาร์ดิสกำลังแต่งองค์
ทรงเครื่องอยู่ในห้องแต่งตัว

ปัง! "เสร็จแล้ว เจ้าจะบ่นไปทำไม เวลาก็ยังเหลืออีกตั้งเกือบชั่วโมง" เสียงอาร์ดิสออกมาก่อนที่เจ้าตัวจะโผล่ออกมา

"ข้าหิวแล้ว" เป็นคำสั้นๆ ที่ได้ใจความมากของเฮเรียส ที่บ่งบอกได้ว่า โมโหหิวนะจะบอกให้

แต่เมื่อเฮเรียสเงยหน้าขึ้นเพื่อจะมองอีกฝ่าย ก็ต้องตกตะลึง เมื่อได้เห็นอาร์ดิสที่แต่งองค์ทรงเครื่องอย่างดี ดูมีสง่าราศีอย่างเห็นได้ชัด
เหมือนกับพวกคนในราชวงศ์อย่างไรอย่างนั้น

"อาร์ดิส...นี่เจ้า ถ้ามีใครบอกว่าเจ้าเป็นองค์ชายเนี่ย ข้าก็คงไม่สงสัยเลย พอเจ้าแต่งตัวแบบนี้แล้ว ดูดีกว่าเดิมเสียอีก"

เฮเรียสพูดเหมือนจะชมออกมา แต่

"แต่ข้าว่า ถ้าเจ้าแต่งชุดผู้หญิง ก็คงจะเหมือนองค์หญิงอยู่ไม่น้อย และข้าว่ามันคงจะเหมาะกว่านี้มากนัก" เฮเรียสพูดเสริม

"ข้าว่า ข้าคิดผิดที่ฟังความคิดเห็นของเจ้า เฮเรียส ข้าควรที่จะเดินออกไปจากห้องมากกว่า" อาร์ดิสที่ตอนแรกคิดดีอกดีใจ ที่ได้รับคำชม
แต่ตอนนี้เขาไม่ได้เป็นลูน่านี่ จะแสดงออกมาว่าดีใจไม่ได้ ต้องจำเอาไว้ว่าตอนนี้ตนเป็นอาร์ดิส เป็นผู้ชาย

"งานนี้มีหวัง ไม่ข้า ก็เจ้า ที่จะต้องรับศึกหนัก หรืออาจจะทั้งคู่เลยก็เป็นได้" เฮเรียสเปรยออกมา อย่างกับคนที่เห็นภาพอนาคตว่า
จะเกิดอะไรขึ้นต่อจากนี้งั้นแหละ

"หา...เจ้าพูดอะไรของเจ้า ข้าไม่เห็นจะเข้าใจเลย" อาร์ดิสไม่เข้าใจกับสิ่งที่เฮเรียสกล่าว

"แล้วเจ้าก็จะเข้าใจคำพูดของข้าเอง ไปกันเถอะ ไปถึงงานก่อน ดีกว่าไปถึงสายนะ แต่ข้ารู้สึกหวั่นๆ ว่าจะไปสายหนะสิ" คำพูดของ
เฮเรียสดูท่าทางเหมือนกับว่า ยังไงก็ต้องไปสายแน่นอน

ทำให้อาร์ดิสยิ่งงงเข้าไปอีก ทำไมหละ เวลาก็เหลืออีกตั้งเกือบชั่วโมง กว่างานจะเริ่ม

---------------------------จบตอนที่ 5---------------------------

ทำไมเฮเรียสถึงคิดว่าการไปงานเลี้ยงอาจจะต้องไปสาย

คงต้องติดตามกันต่อ ในตอนที่ 6 แล้วหละคะ

ติ ชม ได้เช่นเคย

---------------------------จากใจผู้เขียน---------------------------

	ผู้เขียน	หัวข้อ: ตอนที่ 5 งานเลี้ยงต้อนรับเมจใหม่ (ตอนท้าũ (อ่าน 5450 ครั้ง)
0 สมาชิก และ 1 บุคคลทั่วไป กำลังดูหัวข้อนี้